Ile jest programów w telewizji naziemnej i jak je wyszukać?

Pod koniec 2025 roku trzon bezpłatnej oferty tworzą ogólnopolskie multipleksy ("paczki" kanałów nadawanych wspólnie na jednej częstotliwości): MUX-1, MUX-2, MUX-3 i MUX-6 działające w standardzie DVB-T2/HEVC oraz MUX-8 nadający w starszym DVB-T. Do tego dochodzą multipleksy lokalne oraz płatny MUX-4.

W typowej lokalizacji oznacza to dostęp do około 35-40 kanałów FTA (free-to-air, czyli dostępnych bez opłat i bez kodowania), uzupełnionych o serwisy hybrydowe HbbTV i kilkanaście stacji radiowych; liczby te różnią się między regionami w zależności od pokrycia, konfiguracji nadajników i dostępności MUX-ów lokalnych.

Największe zmiany dotyczą obecnie MUX-8. Kanały Metro i Zoom TV zakończą nadawanie 28 grudnia 2025 roku, ponieważ wygasają im koncesje, a właściciele chcą rozwijać dystrybucję na innych platformach. Na tym multipleksie nadal będą obecne takie stacje jak WP, Nowa TV, Republika czy wPolsce24.
W innych paczkach programowych układ pozostaje stabilny: Telewizja Polska nadaje główne kanały na MUX-3 i MUX-6, a nadawcy prywatni dzielą między siebie MUX-1 i MUX-2. Płatny MUX-4 pozostaje jedyną ogólnopolską paczką z kanałami kodowanymi, głównie sportowymi i informacyjnymi. Za przydzielanie miejsc na multipleksach i przedłużanie koncesji odpowiada Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

Obecnie wszystkie kanały naziemne nadają w standardzie DVB-T2/HEVC (H.265). Jeśli telewizor ma wbudowany tuner DVB-T2/HEVC, nie trzeba dokupować żadnego dodatkowego sprzętu, wystarczy antena. Starsze telewizory, które obsługują tylko DVB-T/MPEG-4, wymagają podłączenia zewnętrznego dekodera zgodnego z nowym standardem. Warto też zwrócić uwagę, czy sprzęt radzi sobie z dźwiękiem Dolby Digital Plus (E-AC-3), bo część tanich dekoderów sprzed kilku lat nie odtwarza go poprawnie i może sprawiać problemy z HbbTV. Najlepiej wybierać tunery z obsługą HEVC 10-bit, elektronicznym przewodnikiem EPG, możliwością nagrywania (PVR/Timeshift) i, jeśli budżet na to pozwala, z dodatkowymi funkcjami internetowymi.

Antena jest niezbędna w każdym przypadku, niezależnie od tego, czy korzysta się z nowoczesnego telewizora, czy z dekodera. Jej rodzaj zależy od miejsca zamieszkania. W pobliżu nadajnika często wystarcza antena kierunkowa na pasmo UHF, zamontowana na dachu lub nawet wewnętrzna, instalowana w pokoju. W trudniejszych warunkach, na przykład w gęstej zabudowie lub w dużej odległości od nadajnika, potrzebna jest antena o większym zysku, czasem z dodatkowym wzmacniaczem. Oddzielna sytuacja dotyczy MUX-8, który nadaje w paśmie VHF; do jego odbioru może być konieczna antena obsługująca także ten zakres albo osobna antena VHF połączona ze zwrotnicą.

Strojenie kanałów przebiega podobnie w telewizorach i zewnętrznych dekoderach. Po podłączeniu anteny należy w ustawieniach wybrać źródło sygnału DVB-T/DVB-T2 i uruchomić automatyczne wyszukiwanie. Po kilku minutach urządzenie zapisuje listę dostępnych stacji, zazwyczaj zgodnie z numeracją LCN (Logical Channel Numbering). Jeśli na liście brakuje niektórych pozycji, pomocne bywa sprawdzenie, czy w menu aktywna jest opcja LCN, a także poprawne ustawienie kraju lub regionu. W sytuacji, gdy nie działa tylko jeden multipleks, najskuteczniejszym rozwiązaniem jest ręczne wprowadzenie częstotliwości właściwej dla nadajnika obsługującego daną lokalizację.

Zmiany w ofercie i parametrach emisji sprawiają, że konieczne jest regularne powtarzanie procedury strojenia. Pod koniec 2025 r. szczególną uwagę zwracają zmiany w MUX-8 (wycofanie kanałów Metro i Zoom TV oraz przesunięcia w obsadzie multipleksu), które mogą wymagać ponownego skanowania. W przypadku problemów z dźwiękiem, błędnym odtwarzaniem kanałów w HEVC albo utratą części stacji pomocne jest zaktualizowanie oprogramowania odbiornika lub przywrócenie domyślnej listy kanałów. Jeśli kłopoty dotyczą wyłącznie emisji w paśmie VHF, warto rozważyć dołożenie anteny przystosowanej do tego zakresu albo skorygowanie ustawienia istniejącej instalacji.