Broń jądrowa

Broń jądrowa to typ uzbrojenia, które wykorzystuje energię jądrową. Jest to najbardziej niszczycielski rodzaj broni, który kiedykolwiek został stworzony przez ludzkość.

 

Istnieją różne rodzaje broni jądrowej, w tym bomby atomowe, które wykorzystują rozszczepienie jądrowe, oraz bomby wodorowe, które działają na zasadzie fuzji jądrowej. Bomby wodorowe są znacznie potężniejsze od bomb atomowych.

 

Historia broni jądrowej rozpoczyna się w latach 30. i 40. XX wieku, kiedy to naukowcy odkryli możliwość rozszczepienia atomów.

Podczas II wojny światowej, w ramach Projektu Manhattan, Stany Zjednoczone opracowały pierwsze bomby atomowe, które zostały zrzucone na japońskie miasta Hiroszima i Nagasaki w sierpniu 1945 roku. 

Po zastosowaniu broni jądrowej podczas II wojny światowej, arsenał nuklearny rozrósł się, szczególnie podczas zimnej wojny między USA a ZSRR. Mimo to, broń jądrowa już nigdy nie została użyta w konflikcie zbrojnym.

W odpowiedzi na zagrożenie, jakie niesie broń atomowa, powstało kilka umów międzynarodowych mających na celu ograniczenie jej rozprzestrzeniania i stosowania. Najważniejszym z nich jest Traktat o Nieproliferacji Broni Jądrowej (NPT) z 1968 roku, który ma na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu broni jądrowej, wspieranie współpracy w dziedzinie pokojowego wykorzystania energii jądrowej oraz dążenie do rozbrojenia jądrowego. 

Inne ważne umowy to np. Traktat o Całkowitym Zakazie Prób Jądrowych (CTBT), który zakazuje wszelkich wybuchów jądrowych, zarówno dla celów wojskowych, jak i pokojowych.

Twórcami bomby atomowej byli wybitni naukowcy i inżynierowie zgromadzeni w Projekcie Manhattan. Jego dyrektorem naukowym był J. Robert Oppenheimer, uznawany za "ojca bomby atomowej".

Do kluczowych postaci należeli także Enrico Fermi, włoski fizyk, który przyczynił się do zrozumienia reakcji łańcuchowych niezbędnych do jej działania; Niels Bohr, duński fizyk teoretyczny i laureat Nagrody Nobla;  Edward Teller, węgiersko-amerykański fizyk, który później pomagał w opracowaniu bomby wodorowej. 

Projekt nadzorował generał Leslie Groves z armii amerykańskiej.

Richard Feynman, młody i wybitny fizyk teoretyczny, także miał istotny wkład w rozwój projektu. Współpracowali oni w ramach zespołu, który łączył ekspertów z różnych dziedzin, aby zrealizować ten przełomowy i kontrowersyjny projekt.

 

Projekt Manhattan, który doprowadził do stworzenia pierwszej bomby atomowej, kosztował około 2 miliardów dolarów w latach 40. XX wieku, co w dzisiejszych pieniądzach równałoby się dziesiątkom miliardów dolarów.