Internet satelitarny

Internet satelitarny to technologia zapewniająca dostęp do internetu za pomocą komunikacji satelitarnej. Różni się od tradycyjnego dostępu do sieci, który zwykle wykorzystuje połączenia przewodowe, takie jak światłowody czy kable miedziane, lub sieci bezprzewodowe, takie jak WiFi czy internet mobilny.

 

Internet satelitarny działa poprzez wysyłanie i odbieranie sygnałów między anteną użytkownika a satelitami umieszczonymi na orbicie okołoziemskiej. 

Użytkownik instaluje antenę satelitarną (często nazywaną "talerzem") i modem, które komunikują się z satelitą. Satelita przekazuje sygnał do stacji naziemnej (stacji bazowej), która jest podłączona do globalnej sieci internetowej. Proces ten odbywa się z prędkością światła, ale ze względu na odległość między satelitami a Ziemią, może występować niewielkie opóźnienie, znane jako opóźnienie latencji.

 

Technologia internetu satelitarnego została opracowana w ostatnich  dekadach. Kluczowi gracze na tym rynku to firmy takie jak HughesNet i Viasat, które oferują usługi internetowe w obszarach, gdzie dostęp do tradycyjnego szerokopasmowego internetu jest ograniczony. W ostatnich latach do gry wkroczyły nowe firmy, takie jak SpaceX z jej projektem Starlink, który ma na celu stworzenie ogólnoświatowej sieci satelitów zapewniających szybki i niezawodny dostęp do internetu na całym świecie. 

Inne firmy, takie jak OneWeb czy Amazon (z projektem Kuiper), również rozwijają podobne technologie.

 

Dzisiaj internet satelitarny znaczy bardzo dużo na obszarach wiejskich i odległych, gdzie tradycyjne metody dostarczania internetu są niepraktyczne lub zbyt kosztowne. Ponadto jest wykorzystywany w sytuacjach awaryjnych oraz w mobilnych środkach transportu, takich jak statki, samoloty i pojazdy rekreacyjne.

Historia internetu satelitarnego sięga czasów zimnej wojny. Pierwszy komunikacyjny satelita, o nazwie Telstar, został wystrzelony w 1962 roku i umożliwił transatlantycką transmisję telewizyjną.

 

Wiele wczesnych satelitów internetowych umieszczano na orbicie geostacjonarnej, która znajduje się około 35 786 km nad równikiem. Natomiast nowsze projekty, takie jak Starlink od SpaceX, wykorzystują satelity umieszczone na znacznie niższej orbicie (niska orbita okołoziemska), co zmniejsza opóźnienia i zwiększa szybkość transmisji danych. Projekt Starlink firmy SpaceX, który ma na celu stworzenie globalnej sieci internetowej, osiągnął rekordowe liczby w zakresie liczby satelitów wysyłanych na orbitę. SpaceX używa swoich rakiet Falcon 9 do regularnego wystrzeliwania dużych grup satelitów.